кербездену

I

син.: сәндену, паңдану

Сән қуып сыланып-сипалану, әдеміленіп керіліп-созылу.

Мінбеден түскен жас қыз аяғын кербездене басып, біздің алдымыздан өте берді (І.Есенберлин).

II

син.: сәндену

Сыланып-сипанып тойға келген Әйкенге әркім-ақ сүйсінетін де, қызығатын да еді (Ә.Бөриев).